اون موقع ها هر شبی می دیدمت. یادش بخیر هر شب می اومدم کنار پنجره. دقیقه ها می گذشت و من محو تماشای تو بودم،بدون اینکه گذر زمان رو حس کنم شبهام با تو نورانی میشد. یادته چقدر با هم عکس های یادگاری می گرفتیم. تو همیشه ثابت وای میسادی و من باید جای خودم رو تغییر می دادم واسه عکس بعدی. با اینکه خیلی از هم فاصله داشتیم اما وقتی دکمه ی دوربین رو فشار میدادم ، فاصلمون کم میشد،شاید 1 سانتی متر... و اینجوری ما هر شب نزدیک به هم بودیم. از اون روزی که از اون خونه اسباب کشی کردیم من دیگه تو رو از تو پنجره ی اتاقم نمیتونستم ببینم آخه این اتاقم یه پنجره ی کوچولو داره که یه دیوار بلند جلوشو پوشونده هیچ دیدی هم رو به آسمون نداره... دیگه شب ها نمی تونم تو رو بین اون همه ستاره، توی آسمون ببینم... دیگه شبهام مهتابی نیست...
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
سلام دوست خوبم به سهم من از این دنیای بزرگ خوش اومدی امیدوارم نوشته های من رو دوست داشته باشی یا یه جورایی ازشون استفاده کنی.اینجا به مطلب خاصی اختصاص نداره البته باید بگم بیشتر داستان و شعر وعکس و ... هر چی رو که به نظرم جالب بوده نوشتم . به اضا فه ی دست نوشته های خودم (که اسمم رو زیرشون می نویسم و خواهش میکنم کپی نکنین ازشون).
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت